Vlaanderen kan weer ademhalen: 'the second day after' het UK-Snookertoernooi

Na een week kamperen voor de bbc ontwaakt de Vlaamse bevolking en kijkt verwonderd uit het raam: het lijkt alsof de wereld buiten niet heeft stilgestaan. Komt Kerstmis er inderdaad aan? Is het gauw Nieuwjaar?

De comeback
Dat zijn de gevolgen van een prestigieus snookertoernooi als het UK-kampioenschap. Een goed toernooi met als enige minpunt dat de twee beste spelers van het moment elkaar al troffen in de halve finales. En waardoor geen van beide won. In een legendarische wedstrijd bekampten het genie Ronnie O'Sullivan en het tactische brein John Higgins elkaar al op zaterdag. Op zondag verloor een uitgeputte Higgins in de finale van de jonge Ding Junhui, die stilaan weer zijn vorm van een paar jaar geleden terugvindt.

De halve finale tussen O'Sullivan en Higgins leek nochtans een maat voor niets te worden. Voor iemand het door had, stond het al 8-2 voor Higgins. Als je weet dat gespeeld werd in een 'best of 17' en de eerste die 9 frames binnenhaalt dus wint, dan begrijp je dat de situatie voor de nr.1 van de wereld O'Sullivan nogal hachelijk was.

Maar door een bizar incident werd Higgins plots uit zijn lood geslagen. Sorry op voorhand als dit wat technisch wordt. O'Sullivan werkte zich in de problemen door zichzelf te snookeren en raakte er niet uit. Higgins liet de bal telkens terugplaatsen en stapelde zo de punten op. Dan verloor een stilaan tandenknarsende O'Sullivan zijn concentratie en raakte per ongeluk een bal aan met zijn hand. Fout. Maar Higgins kan niets doen met de bal en wil hem terug laten plaatsen. Tot zijn consternatie laat de scheidsrechter dat niet toe. Bizar, want dat wil zeggen dat je als je geen weg meer kan, je maar een fout moet maken om uit een moeilijke situatie te raken. Op zijn minst voer voor discussie. Higgins verliest de frame uiteindelijk aan een dankbare O'Sullivan en klaagt zichtbaar ontstemd bij de scheidsrechter.

Van dan af gaat het snel. Higgins speelt slordig, zonder intensiteit. Mist ballen die hij normaal met gesloten ogen maakt. Als een raket vlamt 'The Rocket' O'Sullivan door de frames. Wat niemand nog voor mogelijk had gehouden, gebeurt: 8-8, het laatste frame zal beslissen.

Het pleit voor Higgins dat hij zich dan herpakte. De hardste vechter van het hele snookerwereldje wint en haalt in extremis toch nog de finale. Hoe dat gebeurde kan ik u niet vertellen, helaas. Mijn digibox liet me in de steek.

Pukka Pies voor Ding
Er stond veel op het spel in de finale. Wie won kreeg immers zijn lichaamsgewicht in gebak van de sponsor: Pukka Pies. De spanning stond af te lezen op het gezicht van de beide snookerkampioenen.

Dat de wedstrijd van zaterdag veel had gevergd van Higgins, is logisch. Maar in het begin laat hij het niet erg merken. Het gaat gelijk op en bij 7-7 kan hij voor komen maar dan mist hij een belachelijk makkelijke bruine bal. Ding maakt het af en die fout kan Higgins nooit meer rechtzetten. Ding blijft koel als een volwassen kampioen en wint uiteindelijk met 10-8.

Laat het duidelijk zijn, hij heeft verdiend gewonnen. Ding is een fenomeen. De 22-jarige Chinees won al drie toernooien voor zijn twintigste verjaardag. Maar dan verloor hij de Masters-finale van 2007 van O'Sullivan met 10-3. Meer nog dan de cijfers zeggen was het een pijnlijke afstraffing die zijn zelfvertrouwen een ferme knauw gaf.

Maar nu is hij terug. Volwassener en spraakvaardiger. Zijn Engels is er enorm op vooruitgegaan waardoor we nu eindelijk de persoon achter de snookerspeler kunnen ontdekken. Met een ontwapenende lach nam hij de beker in ontvangst en poseerde met zijn duidelijk erg ontroerde moeder. Nu is bekend dat hij zijn Pukka Pies heeft geschonken aan de daklozen in Sheffield.

Vlaanderen pinkt een traan weg. En kijkt met gerekte hals uit naar het nieuwe jaar, want in januari komen de Masters eraan. Start het nieuwe decennium met een rematch O'Sullivan-Ding in de finale? De grote revanche? Eén 'Ding' is zeker: tegen dan is de tijd van vredelievendheid en cadeautjes voorbij.