Why do I blog? Een goeie vraag

Ik blog in de eerste plaats omdat het een oefening is voor journalistiek, maar Andrew Sullivan beschrijft in "Why I blog" heel andere beweegredenen, die ik best kan volgen. Zoals ik het interpreteer ziet hij het hele netwerk van blogs, ‘de blogosphere’ om het in sciencefictiontaal te zeggen, als een soort globaal forum waarop meningen worden gespuid. Die zijn direct, onvolledig, emotioneel, alles wat journalistiek niet hoort te zijn. Maar ze kunnen wel helpen om aan journalistiek te doen, door zaken naar boven te brengen. En het feit dat je bronnen gewoon makkelijk kunt linken in een blog helpt ook natuurlijk.

Eerlijk gezegd heb ik het soms wel moeilijk met dat directe schrijven, ik schaaf graag aan een tekst tot ik er helemaal tevreden mee ben. Dat ga ik er niet meteen uit krijgen vrees ik, en eigenlijk wil ik dat ook niet.

Aan de andere kant ga ik wel meer blogs lezen, denk ik. Het is zoals Sullivan zegt wel boeiend om die onvolledige, ongepolijste boodschappen te lezen. Ik ga er nu ook geen uur aan zitten lezen, maar zo af en toe wel iets meepikken. Selecteren, met alles op internet. Voor de rest hou ik vast aan papier, waar alles mooi geordend maar evenzeer onvolmaakt beschreven staat.

Ik ga nu eens een grote stap zetten en deze tekst niet veertien keer nalezen. Ik word nog een echte. Blog on.